W wierszu K.K. Baczyńskiego obecne są rymy żeńskie, końcowe, niedokładne oraz krzyżowe. Środki zastosowane przez poetę to przede wszystkim metaforyzacja np. Czarne czasu koła. „O ziemio, ziemio moja” jest to apostrofa, podmiot w sposób patetyczny zwraca się do ojczyzny bliskiej jego sercu. Wiersz jest bardzo osobisty, podmiot jest uczestnikiem wydarzeń, zwraca się bezpośrednio do swoich kompanów. „Nikt z nas nie jest bez winy”. Moim zdaniem „Modlitwa II „ jest modlitwą błagalną, ponieważ podmiot, poeta i żołnierz prosi o łaskę i oczyszczenie w chwili zbliżającego się końca. Wiersz podzielony jest na pięć strof, każda po cztery wersy. Ma więc regularną kompozycję. Podmiot poprzez wyraźną dychotomię świata przedstawionego, sprzed i w trakcie wojny, ukazuje tragizm swojego pokolenia i ogrom zniszczeń. Symbolika wiersza jest bardzo wymowna, tworzy wizję makabry i zagłady.

Paulina Makowska